Γαλλία: Το εν αναμονή κοινοβούλιο προκαλεί αβεβαιότητα

Παρίσι, 9 Ιουλίου 2024 - Μετά τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές που προκήρυξε ο Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν στις 9 Ιουνίου και διεξήχθησαν στις 7 Ιουλίου, κανένα κόμμα δεν κατάφερε να εξασφαλίσει την απόλυτη πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση (289 έδρες), εγκαινιάζοντας μια περίοδο αβεβαιότητας και αστάθεια για τη διακυβέρνηση της Γαλλίας.

Οι πολιτικές δυνάμεις εξισορροπήθηκαν σε σχέση με τα αποτελέσματα του 2022

 

Η κάτω αίθουσα του γαλλικού κοινοβουλίου χωρίζεται τώρα σε τέσσερις οικογένειες:

 

  • Η αριστερά (Nouveau Front Populaire - NFP) με 178 θέσεις
  • Ο κεντρώος συνασπισμός υπέρ του Μακρόν (Ensemble) με 159 έδρες
  • Η ριζοσπαστική δεξιά (Rassemblement national - RN και σύμμαχοι) με 143 έδρες
  • Η κλασική δεξιά (Les Républicains - LR) με 39 θέσεις

 

Καμία πολιτική οικογένεια δεν μπορεί να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία

Ενώ η αριστερά προηγείται ως προς τις έδρες, ένας συνασπισμός μεταξύ των πολιτικών κομμάτων που υποστηρίζουν τον Μακρόν (Renaissance, Modem, Horizons) και της δεξιάς θα τα έβαζε σε ισότιμη βάση.

Η La France Insoumise (LFI), η πιο αριστερή παράταξη, έχει 74 εκλεγμένα μέλη, το Σοσιαλιστικό Κόμμα (κεντροαριστερά) 59, οι Οικολόγοι 28 και οι Κομμουνιστές 9. Το πρωί της 8ης Ιουλίου, ανακοίνωσαν ότι θα προτείνουν ένας μόνος υποψήφιος Πρωθυπουργός στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας αυτή την εβδομάδα.

Στην τρίτη θέση, η ριζοσπαστική δεξιά σημείωσε σημαντικά κέρδη αυξάνοντας τις έδρες της στην Εθνοσυνέλευση από 89 το 2022 σε 143. Όσον αφορά τις ψήφους, η Εθνική Συσπείρωση και οι σύμμαχοί της είναι ακόμη και η ηγετική πολιτική δύναμη στη χώρα, λαμβάνοντας περισσότερες από 10 εκατομμύρια ψήφους στον δεύτερο γύρο.

 

Αβεβαιότητα και αστάθεια: οι δύο κύριοι κίνδυνοι

Αβεβαιότητα για τη μελλοντική κυβέρνηση

Λίγες μέρες μετά τις εκλογές είναι αδύνατο να προσδιοριστεί το πολιτικό χρώμα της μελλοντικής γαλλικής κυβέρνησης. Το πιο πιθανό αποτέλεσμα είναι ότι ο Πρόεδρος θα διορίσει έναν υποψήφιο που θα προτείνει ο αριστερός συνασπισμός που θα μπορούσε να είναι πολιτικός ηγέτης ή προσωπικότητα της κοινωνίας των πολιτών.

Αστάθεια της μελλοντικής κυβέρνησης

Η μελλοντική κυβέρνηση δεν χρειάζεται να επενδυθεί από τη Συνέλευση, αλλά μπορεί να τιμωρηθεί ανά πάσα στιγμή. Μια κυβέρνηση που υποστηρίζεται μόνο από το ένα τρίτο των βουλευτών θα διέτρεχε αναπόφευκτα αυτόν τον κίνδυνο, ανοίγοντας μια περίοδο πολιτικής αστάθειας με πιθανές διαδοχικές κυβερνητικές μομφές τις επόμενες εβδομάδες και μήνες.

Ο σχηματισμός ενός ευρύ συνασπισμού, συμπεριλαμβανομένου του μετριοπαθούς κλάδου της αριστεράς και μέρους των βουλευτών υπέρ του Μακρόν θα μείωνε αυτόν τον κίνδυνο, αλλά οι αρχικές αντιδράσεις από τους πολιτικούς ηγέτες, οι ιδεολογικές διαφορές και το εκλογικό σύστημα δεν διευκολύνουν έναν τέτοιο συνασπισμό.

Ωστόσο, μια περίοδος υψηλής αστάθειας θα μπορούσε να οδηγήσει τους πολιτικούς ηγέτες να εξετάσουν το ενδεχόμενο σχηματισμού συνασπισμών στο μέλλον για να αποφευχθεί μια μεγάλη καθεστωτική κρίση με επαναλαμβανόμενες και συχνές μομφές, ειδικά καθώς δεν είναι δυνατή η διάλυση του κοινοβουλίου πριν από τον Ιούλιο του 2025.

Πολιτική αβεβαιότητα

Η μελλοντική κυβέρνηση θα διοικεί τη δημόσια διοίκηση και θα έχει πλήρεις καταστατικές εξουσίες. Σε δημοσιονομικά θέματα, για παράδειγμα, διατάγματα (δηλαδή κείμενα που δεν απαιτούν κοινοβουλευτική έγκριση) μπορούν εύκολα να εκδοθούν από τον Υπουργό Οικονομικών. Ωστόσο, δεν θα έχει πλήρη ελευθερία να αποφασίζει την πολιτική της Γαλλίας. Θα πρέπει να συνεργαστεί με τον Πρόεδρο σε ορισμένους τομείς (εξωτερικές σχέσεις ή άμυνα) και, κυρίως, θα πρέπει να αντιμετωπίσει ένα κοινοβούλιο του οποίου η πλειοψηφία θα μπορούσε εύκολα να αλλάξει τα σχέδιά του.

Βραχυπρόθεσμη αναστολή του πρωθυπουργού Attal

Ο σημερινός πρωθυπουργός, Γκάμπριελ Ατάλ, ανακοίνωσε την παραίτησή του, αλλά συμφώνησε να παραμείνει στη θέση του μέχρι να οριστεί διάδοχος. Ως εκ τούτου, θα παραμείνει πρωθυπουργός με πλήρη ιδιότητα, συμπεριλαμβανομένων των ρυθμιστικών εξουσιών, αλλά το πεδίο δράσης θα περιοριστεί από τη νέα Συνέλευση. Η κυβέρνησή του θα μπορούσε επίσης να υποβληθεί σε ψήφο δυσπιστίας από τις 20 Ιουλίου, αναγκάζοντάς τον να παραιτηθεί.

Σε κάθε περίπτωση, μπορεί να προκύψουν μεταβλητοί συνασπισμοί κατά την εξέταση της νομοθεσίας, ακόμη και ανά έργο. Μια μελλοντική αριστερή κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να εφαρμόσει ολόκληρο το πρόγραμμά της. Αυτό μπορεί να εξηγήσει τη μέτρια αντίδραση των χρηματοπιστωτικών αγορών στον απόηχο του δεύτερου γύρου. Ωστόσο, το εν αναμονή κοινοβούλιο που προέκυψε από τις εκλογές θα σπάσει αναμφίβολα μια περίοδο σχετικής συνέχειας στα γαλλικά οικονομικά από την εκλογή του Εμανουέλ Μακρόν το 2017.